Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Duo Reges: constructio interrete. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Videsne, ut haec concinant? Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.

Quippe, inquieta cum tam docuerim gradus istam rem non
habere quam virtutem, in qua sit ipsum etíam beatum.

Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus,
aliud negotii nihil habemus.

Bork: Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere.
Negare non possum.: Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?
Audeo dicere, inquit.: Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.
Certe non potest.: Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere.
Bork: Quorum sine causa fieri nihil putandum est.

Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.
Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset.
Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius.
Quid me istud rogas?
Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis;
Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi.
Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.

Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat.
Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere.

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Verum esto; Idem adhuc; Quid iudicant sensus? Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;

Non est igitur voluptas bonum. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Ad eos igitur converte te, quaeso. Sed haec in pueris; In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Stoicos roga. Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est; Vide, quaeso, rectumne sit.

Nam quicquid quaeritur, id habet aut generis ipsius sine personis temporibusque aut his adiunctis facti aut iuris aut nominis controversiam.